ศรัทธาแห่งกำลังใจ
การได้ศรัทธาในสิ่งที่ประทับใจ จึงทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการต่อสู้และฟันฝ่าอุปสรรค์ใด ๆก็ตามนั้น เป็นสิ่งที่ดีและงดงามในจิตใจของผู้คน สำหรับตนแล้วนั้น ความศรัทธาและเชื่อมั่นในสิ่งที่รับรู้และระลึกรู้อยู่ตลอดเวลานั้นทำให้เกิดความตั้งมั่น เพื่อนำตนให้ไปสู่จุดหมาย
การได้รับรู้และเรียนรู้ในสิ่งที่ได้ดำเนินไปในวิถีทางแห่งตนนั้น การศึกษา การตั้งมั่น การปฏิบัติเพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่ตนได้ปณิธานไว้ หรือจะได้ไม่มากไม่น้อยก็มิเป็นไร นับจากวันนั้นจวบจนวันนี้ได้รับมิตรภาพแห่งแรงศรัทธานี้ ได้ส่่งผ่านและรับรู้ถึงมิตรภาพที่งดงาม ยินดีกับอารมณ์ ความรู้สึกปิติในจิตใจตน เมื่อผู้พบเห็นเกิดแรงศรัทธาในตน ก็มิได้ปัดป้อง พร้อมยินดีรับ และมอบความรู้สึกแห่งแรงศรัทธานี้
การตั้งมั่นในการปฏิบัติตนในช่วงวันและเวลาที่ผ่านไปนั้น ได้ระลึกรู้ และปฏิบัติตนโดยสร้างจิตเมตตา ส่่งผ่าน ความรู้สึกจากข้างในจิตใจตนนี้ด้วยความเมตตา ซึ่งมิได้รู้เลยว่าความรู้สึกยินดีต่อผู้ที่ได้พบเห็นในทุกเที่ยววัน ได้รับรู้ผ่านกระแสแห่งจิตนั้น การที่คนเรานั้น ไม่เคยรู้จักกัน ไม่เคยพูดคุย แต่เพียงเพื่อผ่านมาให้ได้พบเจอ และแล้วทำให้บุุคคลนั้นเกิดแรงศรัทธาในตน และเป็นแรงบันดาลใจให้ต่อสู่กับอุปสรรคใด ๆ ได้นั้น มิใช่เรื่องที่จะได้พบเจอกันมากนัก สำหรับตนได้รับรู้ และยินดีกับผู้คนที่ได้เพียงเพื่่อแสดงมิตรภาพและไมตรีให้แก่กันเพียงเท่านี้ก็ปิติใจ เพราะเราเชื่อในแรงศรัทธานี้
“สร้างความเมตตา ความเอื้ออาทร ความยินดีต่อสิ่งดี เมื่อเห็นผู้อื่นมีความสุข ความสุขที่ได้เป็นผู้ให้ ให้ทาน ให้ธรรม ให้ตนเห็นธรรม “ฝึกปฏิบัติตนให้เกิดธรรมในใจตน” เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงผู้อื่นให้เป็นไปตามที่เราต้องการได้ แต่เราสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเราเองได้เพื่อพัฒนาจิตและสร้างปัญญาให้แก่ตน ไม่ช้าและไม่สายไปสำหรับการเริ่มพัฒนาจิต เพื่อสร้าง “ปัญญาแห่งธรรม” “