ความเป็นจริงกับชีวิต
June 26, 2014 by นางสุจิตรา ยอดเสน่หา
ความสุขกับความทุกข์ มักจะมาด้วยกันเสมอ ไม่มีใครได้อย่างใดอย่างหนึ่ง การเตรียมพร้อมรับอย่างมีสติ เป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ หลักความจริงของชีวิต คือไม่มีอะไรที่เป็นของเราแม้กระทั่งร่างกายและจิตใจ เขาให้เรายืมเอามาใช้ ถึงเวลาเขาก็มาเอาคืนไป แล้วเราได้อะไรจากสิ่งเรานี้ เราได้เรียนรู้ ได้ฝึกประสบการณ์ ได้ทดสอบ ได้ทำอะไรต่อมิอะไรมากมาย เราเพียงพอกับสิ่งเหล่านี้หรือไม่
ในสังคมที่แข่งขันกันทุกเรื่องตั้งแต่ตื่นลืมตาจนกระทั่งหมุนวนเข้านอน เวียนไปวนมาจนน่าปวดหัว เราได้เรียนรู้อะไรเพิ่มเติมในแต่ละวัน การใช้ชีวิตอย่างมีความหมายเป็นอย่างไร เรามีความสุขกับมันหรือไม่ เราต้องทำงานเพื่อหาเลี้ยงชีพ บางคนก็ทำสิ่งเดิมๆ เหมือนกันซ้ำซากทุกวัน แต่ก็ยังต้องทำต่อไปเพราะมันคืออาชีพถ้าไม่ทำแล้วจะเอาอะไรมาจุนเจือครอบครัว บางครั้งเราก็รู้สึกเกิดคำถามว่า เราทำไปทำไม ไม่ทำได้ไหม ถ้าไม่ทำแล้วจะเกิดอะไร
ในวันที่เราท้อแท้หมดหวัง ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรกับชีวิต เรามักจะเปรียบเทียบชีวิตเรากับคนอื่น เราจะพบว่าชีวิตเราต่ำต้อย ไม่มีอะไรสมหวัง หากแต่เราลองมองย้อนไปที่คนที่ไม่มีอะไรเลยต้องเร่ร่อนไปวันๆ เราก็ดีกว่าเขาเยอะแยะ แต่คนเราโดยธรรมชาติมักจะชอบเปรียบเทียบตัวเองกับสิ่งที่สูงกว่า และก็อยากจะไปถึงจุดนั้น พอไม่ประสบความสำเร็จก็มักจะโทษโชควาสนา แต่ในความเป็นจริงเราไม่ได้ประเมินศักยภาพของเราว่ายังขาดสิ่งใด หรือต้องพัฒนาอะไรเพิ่ม เพื่อจะไปถึงจุดที่เราเรียกว่าสมหวัง เมื่อผิดหวังเรามักจะเสียใจฟูมฟาย และโทษสิ่งรอบข้าง กำลังใจ ไม่ต้องไปร้องของจากคนอื่น ตัวเราเองนั่นแหละสำคัญนัก ทุกอย่างมีจุดเริ่มต้น และจุดสิ้นสุดขอเพียงเรามองหาจุดเริ่มต้นให้เจอ แล้วรีบทำมันอย่างตั้งใจ
ความทุกข์มักจะเกิดจากความไม่พอใจของเรา เราชอบคาดหวังให้คนอื่นเป็นอย่างที่เราต้องการ เมื่อไม่เป็นอย่างที่คิดที่หวัง คนที่เป็นทุกข์ก็คือเรา ความสุขก็เช่นกัน หากเรามองรอบๆ ตัวอย่างมีสติ เราจะอยู่ได้อย่างมีความสุขถึงแม้จะเป็นสภาวะของความทุกข์ เรามองให้เป็นเรื่องของสัจจะ สิ่งใดจะเกิดก็ต้องเกิด หากเกิดแล้วเราจะแก้ปัญหาอย่างไร แก้ที่เรา หรือแก้ที่คนอื่น ถ้าแก้ที่เราได้ก็จบ แต่ถ้าแก้ที่เราไม่ได้ ก็มองให้เป็นเรื่องของหลักธรรมชาติ ใส่ใจเท่าไรก็ทุกข็มากเท่านั้น ทุกอย่างมีสองด้านเสมอ เราจะให้ความสำคัญในด้านใดเพียงด้านหนึ่ง จนถึงขั้นทุ่มเท พึงระลึกไว้เสมอว่า ถึงมีทุกข์ก็สุขได้ในแบบของเรา และขณะเดียวกันที่เรามีสุขบางครั้งความทุกข็ก็แอบแฝงตัวอยู่ด้วยเช่นกัน